บทที่ 554

แม่นมหลิวคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความตื่นตกใจ"องค์หญิง บ่าวพลั้งปากไป องค์หญิงโปรดลงโทษด้วย”

“ข้ามิกล้าหรอกแม่นมลุกขึ้นเถอะ”

แม่นมหลิวกล้าที่ไหนกัน นางคุกเข่าลงบนพื้นและไม่กล้าพูดอะไรสักคำ

“พอได้แล้ว” ซูเฟยเอ่ยปากแล้วมองไปที่ซือลั่วด้วยสายตาที่ชิงชังและรังเกียจอย่างไม่ปิดบังแต่กลับมีความตื่นตระหนกเสียมาก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ